Twin to twin transfusion syndrome (TTTTS) accounts for approximately 10% of monochorionic twin pregnancies and, if left untreated, is associated with high morbidity and mortality rate. A net transfusion of blood flow from one fetus (donor twin) to the other (recipient twin) via placental vascular anastomoses has been supposed as the major etiology of TTTTS. The donor twin becomes hypovolemic and oliguria, oligohydramnios, and a variable degree of growth restriction develop, whereas the recipient twin manifests polyuria, polyhydramnios, and hydrops in response to hypervolemia. TTTTS can be treated by either serial amniocentesis or selective fetoscopic laser coagulation of the communicating vessels. The rationale for removal of large volumes of amniotic fluid is to prevent preterm delivery secondary to polyhydramnios and to improve fetal circulation by reducing pressure on the chorionic plate. On the other hand, the goal of laser therapy is to occlude vascular anastomoses, thereby interrupting intertwin blood exchange. Although laser treatment is associated with increased survival rate and reduced neurologic complications, compared with amnioreduction, it requires highly specialized centers, whereas serial amniocentesis has the advantage of being performed worldwide. Therefore, the optimal treatment for pregnancies complicated with TTTTS is still controversial.

Karcinom grlića materice je ozbiljan javno zdravstveni problem kako u svetu tako i kod nas. Kontrola karcinoma grlića materice pored prevencije podrazumeva ranu dijagnostiku i lečenje, ali i preciznu registraciju i praćenje obolelih žena. Da bi bila obezbeđena dobra kontrola bolesti, svi ovi delovi sistema moraju funkcionisati paralelno. Cilj rada je sagledavanje osnovnih deskriptivno-epidemioloških karakteristika obolelih i umrlih žena od raka grlića materice u svetu, Evropi i Srbiji. Poseban osvrt i detaljan epidemiološki prikaz usmeren je na područje centralne Srbije za period od 1999. do 2011. godine. U radu je primenjen deskriptivno-epidemiološki metod. Kao izvor podataka korišćeni su podaci Globocan-a (softver za procenu opterećenja bolesti populacije, pokrenut od strane WHO), kao i podaci Registra za rak centralne Srbije za analizirani period. U svetu, broj novoobolelih slučajeva za 2012. g. je 527624 (standardizovana stopa incidencije je 14,0 na 100000 žena). U pogledu mortaliteta, za dotičnu godinu broj umrlih žena je 265653 (standardizovana stopa mortaliteta je 6,8 na 100000 žena). Od karcinoma grlića materice na svaka 2 minuta u svetu umre jedna žena (720 dnevno). U Evropi, ukupan broj novoobolelih žena za 2012. g. je 58348 (11,44 na 100000 žena). Ukupan broj umrlih žena je 24378 (3,75 na 100000 žena). U Srbiji, ukupan broj novoobolelih žena za 2012. g. je 1501 (23,8 na 100000 žena). Ukupan broj umrlih žena je 609 (7,7 na 100000 žena). Pozicija Srbije u Svetu u pogledu obolevanja je 62 (od 182. zemlje), dok je 84. u pogledu mortaliteta, što nas svrstava u gornju polovinu liste svih zemalja u svetu. Prema podacima Registara za rak za centralnu Srbiju, prosečna standardizovana stopa incidencije od 23,9/100000 žena i mortaliteta od 7,2/100000 za period 1999-2011. godine ukazuju na nepovoljnu epidemiološku situaciju ovog malignoma u centralnoj Srbiji. Mada se analizom pomenutog vremenskog intervala registruje blagi pad trenda obolevanja u centralnoj Srbiji (y=27,13-0,47x; p>0,05, otprilike jedan slučaj karcinoma grlića materice na 100000 žena manje za sledeće dve godine). Naprotiv, za isti analizirani period, beleži se porast umiranja (y=7,16+0,01x; p>0,05).

Savremeni akcenti u tretmanu varikocele. Postići “minimalnu invazivnost” tretmana, odrediti broj trudnoća nakon operacije i ustanoviti vremenski period od operatvnog zahvata do začeća kod partnerki. Selektovana grupa muškaraca pomoću uroloških kriterijuma za infertilni par, tretiranih subingvinalnom ligaturom spermatične venepampiniformnog pleksusa. Tretirali smo 26 subfertilnih muškaraca kombinacijom subingvinalne ligature spermatične vene ili pampiniformnog pleksusa i medikalmentozne terapije.U desetogodišnjem periodu, registrovali smo 16 trudnoća (61,5%) partnerki naših pacijenata. Smatramo da je subingvinalna ligatura spermatične vene minimalno invazivan i isplativ početni tretman “infertilnih parova”.

Maligni tumori pljuvačnih žlezda su retka oboljenja i u najvećem broju se javljaju u velikim pljuvačnim žlezdama. Cilj istraživanja bio je da se analizira trend incidencije malignih tumora velikih pljuvačnih žlezda kod stanovništva grada Beograda. Podaci su dobijeni iz Registra za maligne tumore centralne Srbije. Analizirani su svi slučajevi malignih tumora velikih pljuvačnih žlezda registrovani u Beogradu od 01. januara 1999. godine do 31. decembra 2010. godine. Trend kretanja i godišnji procenat promene incidencije izračunat je regresionom analizom uz pomoć tačaka spajanja (engl. joinpoint regression analysis). U ispitivanom periodu Registru je prijavljeno je 283 pacijenta (168 muškaraca i 115 žena) sa malignim tumorima velikih pljuvačnih žlezda. Standardizovana stopa incidencije svih tumora u ispitivanom periodu, za oba pola, bila je 0,87/100,000 stanovnika, odnosno 1,13 za muškarace i 0,67 za žene. Standardizovana stopa incidence se uvećavala sa godišnjim procentom promene od 6,4% kod oba pola (p<0,001). Rezultati su pokazali konstantno povećanje trenda incidencije malignih tumora velikih pljuvačnih žlezda kod stanovništva grada Beogradu između 1999. i 2010. godine.

Uz tradicionalne faktore rizika smatra se da i inflamacija doprinosi nastanku ishemičnog moždanog udara (IMU). U toku inflamacije neutrofilni leukociti se degranulišu, kada može doći do oslobađanja njihovog enzima mijeloperoksidze (MPO) u ekstracelularni prostor. Osim peroksidazme MPO poseduje i hlorinišuću aktivnost kojom stvara hipohlornu kiselinu i dugoživeće oksidanse hloramine. U ovoj studiji je određivana hlorinišuća aktivnost MPO i koncentracija ukupnih hloramina u serumu. U studiju je bilo uključeno 29 pacijenata sa akutnim IMU, starosti 69.0 godina (64.2–78.0), i 25 ispitanika kontrolne grupe bez IMU, starosti 69.0 godina (67.0–72.0). Nađeno je da je u grupi sa IMU broj neutrofilnih leukocita u perifernoj krvi značajno veći od kontrolnih vrednosti (4.56±1.76 vs. 7.74±3.35 × 109/L, u kontrolnoj grupi i kod pacijenata; p<0.05). Takođe je i hlorinišuća aktivnost MPO seruma bila veća u grupi sa IMU (67.2 U/L vs. 92.3 U/L, kod kontrole i kod pacijenata; p<0.05). Iako je koncentracija ukupnih hloramina bila nešto veća kod IMU nego u kontrolnoj grupi, razlika nije bila statistički značajna (p=0.178). Aktivnost MPO je značajno korelirala sa koncentracijom triglicerida (p<0.05). Korelacija između hlorinišuće aktivnosti MPO i ukupnih hloramina nije bila značajna (p=0.402), dok su korelacije MPO aktivnosti i broja neutrofila (p=0.071) odnosno MPO aktivnosti i prisustva aritmije (p=0.094) bile nešto veće. Rezultati ove studije ukazuju da MPO verovatno ima ulogu u patogenezi IMU, što se delimično može zasnivati na hlorinaciji biološki značajnih molekula vaskularnog kompartmana.

Stopa incidence cervikalnog karcinoma u Srbiji je među najvišima u Evropi i iznosi 23,8 na 100000. Papanicolau test, dopunjen kolposkopijom i histologijom, osnovna je metoda sekundarne prevencije cervikalnog karcinoma. Cilj rada je bio ispitati histološko-citološku korelaciju i pouzdanost Papanicolau testa u detekciji cervikalnih lezija. Analizirani su cervikalni razmazi (Papanicolau test) kod 3868 žena. Suspektne nalaze imalo je 190 žena i kod njih je urađena cervikalna biopsija. Kod 77 žena detektovane su premaligne ili maligne promene na cerviksu. LSIL (CIN1) je imalo 43(22,6%), HSIL(CIN2/3) 25(13,2%), a planocelularni karcinom 9 (4,7%) žena. Između histološkog i citološkog nalaza ispitanica postoji statistički značajna pozitivna povezanost (Spearman r=0,829, p<0,001). Najviše ocene dijagnostičkih performansi Papanicolau testa u diskriminaciji LSIL-a(CIN1), HSIL-a(CIN2/3) i planocelularnog karcinoma od cervicitisa su za citološki nalaz ASCH (PA IIIa) (Sp=90,6%, a Sn=100% za Ca planocellulare, Sn=96% za HSIL i Sn=86% za LSIL). U diskriminaciji HSIL-a od LSIL-a najbolja diskriminativnost postiže se za nalaz LSIL (PAIIIb) Papanicolau testa (Sn=72,0%, Sp=67,4%), a u diskriminaciji Ca planocellulare od LSIL najbolja diskriminativnost postiže se za nalaz HSIL (PA IIIb/IV) Papanicolau testa (Sn=77.8%, Sp=97.7%). Na osnovu naših rezultata možemo zaključiti da postoji pozitivna histološko-citološka korelacija nalaza i da je Papanicolau test pouzdaniji u detekciji težih premalignih promena. Citološke dijagnoze ASCH (PAIIIa) i LSIL (PAIIIb) mogu pouzdano ukazati na postojanje premalignih cervikalnih lezija kod žena, pa pacijentkinje sa tim nalazima treba češće kontrolisati i lečiti.

Cardiovascular complications are the major cause of mortality and morbidity in children with end-stage renal disease who are treated with chronic hemodialysis Arterial hypertension is a major cardiovascular risk factors in this population. The aim is that children who are on HD displays the prevalence of hypertension, to check arterial pressure before and after HD and displays the correlation with the left ventricle mass (LVM). Method: The study in 20 patients on chronic HD and 20 healthy control group children, blood pressure was measured by sphygmomanometer before and after HD. Also echocardiography were measured left ventricular mass before and after HD and track the correlation of these two parameters. Results: The prevalence of hypertension in children on HD is 62% for significant different compared to the control group (p <0.001) .. TA values of systolic and diastolic significantly lower after HD. (P <0.05). After HD TA values were significantly higher than the value of TA (p <0.05) in healthy children. The prevalence of LVH was 60% in children on HD and statistically be statistically highe then to the control group (p <0.001). The correlation between LVH and increased TA was linear but was not statistically significant in either group of patients. In conclusion: The fact that hypertension does not correlate significantly with left ventricular mass suggests that the increase in LVM except high blood pressure and affect other cardiovascular risk factors.

Najčešći maligni tumori kože epidermoidnog porekla su bazocelularni (BCK) i skvamocelularni (SCK) karcinom. U 90 % slučajeva nastaju na fotoeksponiranim delovima tela i direktno su povezani sa oštećenjima kože nastalim dugotrajnim izlaganjem UV zracima, obično kod osoba starijeg životnog doba i svetle puti. Od njihovih posledica godišnje u svetu umre 65000 ljudi. Najvažnija karika u sprečavanju nastanka ovih tumora jeste prevencija, dok njihovo rano prepoznavanje omogućava adekvatniji hirurški tretman sa poštedom okolnog tkiva. Osnovni cilj ovog rada je ispitivanje histopatoloških i kliničko-morfoloških karakteristika BCK i SCK kože glave. Analizom je obuhvaćeno 439 karcinoma (297 (67,7%) BCK, 126 (28,7 %) SCK i 16 (3,6%) BCK+SCK), među kojima je preko 60% dijagnostikovano kod muškaraca, najčešće u sedmoj i osmoj deceniji života, sa najvećom učestalošću BCK na nosu, odnosno na koži gornje polovine kože lica i SCK na usnama, odnosno na koži donje polovine kože lica. Svi karcinomi kože glave bili su češći na desnoj strani. Klinički i morfološki, najveći broj BCK manifestovao se ulceroznim oblikom prosečne veličine 1,2cm i mešanim histološkim tipom, a SCK vegetantnim oblikom prosečne veličine 1,55cm i histološki gradusom I. Najveći broj BCK i SCK bio je odstranjen u celini, za razliku od kombinacije ova dva tumora u kojima je u većini slučajeva bila neophodna i naknadna hirurška intervencija.

Development of accessory breast tissue is a consequence the lack of regression remanths of milk line during embryogenesis. These remanths can be found anywhere on the ventral side of the body, extending from the axilla to the pubic region and most of them can be found in the axillary region. On such a tissue may appear almost identical changes that affect the normal breast, from benign non-tumor changes to malignant tumors. In our case report, the case is a 23 year-old woman who had a unilateral solitary lesions in the axilla, which was surgically removed. Starting diagnosis was " Limphadnopathia axillaris lateris sinistri." After removal and histopathological evaluation of the change, it was found that there is a tumor - fibroadenoma. There were also performed immunohistochemical ( IHH ) staining, with finding of a conventional fibroadenoma of the breast as expected. Accessory breast tissue in the axilla is a rare finding, and the tumors in this tissue even rarer. Histopathological confirmation is mandatory, with the need to exclude malignant tumors which are more common in these cases, and they occur at an earlier age.

Osteoartritis kolenih zglobova je degenerativno oboljenje čije su glavne karakteristike oštećenje i gubitak zglobne hrskavice, zgušnjavanje kosti neposredno ispod hrskavice (subhondralna kost) i hipertrofija kosti na rubovima zgloba. Klinički, OA kolenih zglobova se, u zavisnosti od faze bolesti, ispoljava bolovima u degenerativno izmenjenom zglobu, ukočenošću, ograničenjem opsega pokreta, krepitacijama, izlivom u zglob, deformacijama i različitim stepenom upale. U radu je obrađeno 100 ispitanika i prezentovani su rezultati kliničkih manifestacija oboljenja, koji uključuju anamnestičke i objektivne parametre, sociodemografski status, radiološki nalaz i prisustvo komorbidnih stanja.