Povrede u sportu su relativno česte i mogu biti akutne i hronične, kao i endogene i egzogene. Na obim i učestalost povređivanja mogu uticati brojni faktori, kao što su loša kondicija, mišićni disbalans, anatomske anomalije, nutritivni faktori i period rasta. Nakon zbrinjavanja i lečenja sportske povrede sledi rehabilitacija i procena takmičarske sposobnosti pojedinca od strane lekara na osnovu prirode povrede, bolne osetljivosti, vremenskog faktora, poređenjem sa zdravim ekstremitetom, funkcionalnim ispitivanjima. Pravilna evaluacija takmičarske sposobnosti nakon povrede je važan faktor prevencije eventualnog povređivanja u kasnijim sportskim aktivnostima pojedinca.

Osnovni cilj istraživanja je utvrđivanje relacija između morfoloških karakteristika sa rezultatskom efikasnošću u agilnosti kod učenika starih četrnaest godina obuhvaćenih aerobnim vežbanjem. U studiju je bilo uključeno 112 dece oba pola, učenika osnovnih škola u Kosovskoj Mitrovici uzrasta 14 godina ± 6 meseci. Procena antropometrijskih karakteristika ispitanika je vršena na osnovu sledećih mera: longitudinalna dimenzionalnost skeleta (visina tela, dužina ruke, dužina noge), cirkularna dimenzionalnost skeleta i masa tela (srednji obim grudnog koša, obim butine opružene noge, maksimalan obim potkolenice, masa tela), potkožno masno tkivo (debljina kožnog nabora trbuha, butine i potkolenice). Procena agilnosti ispitanika je testirana pomoću, koverta test, dužne koraca u stranu i izvoženje osmice sa savijanjem. Statistička analiza je obuhvatala osnovne parametre deskriptivne statistike, dok su kao mera diskriminativnosti merenja korišćeni indeksi zakrivljenosti i spljoštenosti. Kanonička korelaciona analiza primenjena je da bi se objasnila struktura relacija između dva skupa varijabli. Rezultati kanoničke korelacione analize na uzorku ispitanika pokazali su da na multivarijantnom nivou postoji jaka linearna veza između morfoloških karakteristika i agilnosti dece obuhvaćene aerobnim vežbanjem.