Prostate cancer (CP) is the most common malignancy in men in America, while it is the second most common in Europe. It is responsible for about 10% of cancer deaths in the same population. It is clinically manifested in various forms, from slow-growing to aggressive forms with pronounced metastatic potential. Diagnosis is made by a well-defined algorithm, which begins with the determination of serum prostate specific antigen values and ends with prostate biopsy as the "gold standard". Pathohistological diagnostic criterias are based on architectural, cytoplasmic, nuclear and characteristics of intraluminal structures, as well as periacinar cleftings, which are deffined as helpfull diagnostic criteria of undoubted importance. Prognostic and predictive parameters are classified into three categories. Some of them are an integral part of routine pathohistologicat report, while others are considered as the diagnostic process progresses. Modern knowledge introduces biomarkers into the everyday practice of personalized medicine, especially when is necessary to treat prostate cancer patients.

Introduction: Obesity is one of the seven leading risk factors for the occurrence of the most common non infectious diseases. An epidemic model of the obesity prevalence increase is also present in the student population. To identify an overweight person, who has an increased relative risk status and who did not develope clinically manifested cardiometabolic disorders is a critical moment for the effective obesity prevention and treatment program. Objective: To determine the prevalence and status of relative risk of developing overweight related diseases among students at the University of Pristina-Kosovska Mitrovica. AUTORI SAŽETAK ENGLISH ORIGINALNI RADOVI Uvod: Gojaznost je svrstana među sedam vodećih faktora rizika za nastanak najčešćih nezaraznih bolesti. Epidemijski model povećanja prevalencije gojaznosti prisutan je i kod studentske populacije. Prepoznavanje osobe sa prekomernom težinom koja je u statusu povećanog relativnog rizika a kod koje se još uvek nisu razvili klinički manifestni kardiometabolički poremećaji je poslednji trenutak za efikasan program prevencije i lečenja gojaznosti. Cilj rada: Odrediti prevalenciju i status relativnog rizika od razvoja bolesti povezanih sa prekomernom uhranjenosti među studentima Univerziteta u Prištini-Kosovska Mitrovica. Metode rada: Procena stepena relativnog rizika od razvoja bolesti povezanih sa prekomernom uhranjenosti rađena je na osnovu izmerenog indeksa telesne mase (BMI-Body mass index), obima struka (WC-Waist circumference) i kombinovano BMI sa WC. Rezultati: U ispitivanju je učestvovalo ukupno 1686 studenta (44,4% muškog pola i 55,6% ženskog pola). Srednje vrednosti telesne težine, BMI i WC bile su ispod vrednosti korišćenih tačaka preseka. Status povećanog relativnog rizika od pridruženih bolesti je imalo: prema BMI-20,2% studenata (27,8% muškaraca i 14,1% žena); prema WC-12,6% (12,2% muškaraca i 12,9% žena) i prema BMI sa WC-20,2% (27,8% muškaraca i 14,1% žena). Postoji značajna razlika u stopi prevalencije koji su u statusu visokog i veoma visokog nivoa rizika u zavisnosti od metode procene (samo prema BMI i prema BMI sa WC). Zaključak: Utvrđena je visoka stopa prevalencije predgojaznosti i gojaznosti, opšte i abdominalne među studentima Univerziteta u Prištini-Kosovska Mitrovica. Oni se mogu svrstati u grupu studenata sa statusom povećanog relativnog rizika od nastanka i razvoja bolesti povezanih sa prekomernom uhranjenosti. Savetovalište za ishranu i dijetetiku u okviru Studentskog centra prema njima mora intenzivirati mere prevencije i eventualnog lečenja gojaznosti.